گفت وگو با پیشکسوت ورزشکار سروان علیرضا سپهوند

ورزش از آن دست حوزه هایی هست که در مسیرحفظ سلامتی وارتقای روحیه همواره مورد تاکید بوده وهست ، این موضوع باعث شد تا بسیاری از همکاران ما در کنار  کار، ورزش را نیز به عنوان یک برنامه مهم زندگی مدنظر داشته باشند.
پیشکسوت بازنشسته  علیرضا سپهوند  از این دست همکاران ماست که در کنار سالها فعالیت نظامی با ماموریت های سخت وطاقت فرسا ، هرگز مسیر ورزش را رها نکرد  پس از دوران بازنشستگی نیز در همین مسیر زندگی خود را ادامه می دهد.

در ابتدا مختصری از زندگی تان بگویید؟

اینجانب سروان بازنشسته  علیرضا سپهوند در سال 1350 در خانواده متوسط ،مذهبی در شهرستان خرم آباد متولد شده پس گذراندن دوران طفولیت و تحصیلات تا مقطع دیپلم  به استخدام ناجا در آمدم، پس از سی سال خدمت در یگانهای اجرایی ناجا در سال  1399 به افتخار بازنشستگی نائل آمدم و دارای سه فرزندهستم ،احدی از فرزندان طلبه و دو  دانشجو ومحصل می باشند  

شما در کنار فعالیت های کاری، در حوزه ورزش نیز حضور داشتید بفرمایید چه شد که تصمیم گرفتید به سمت ورزش بروید؟

اول اینکه لطف خدا دوم اینکه علاقه ودوست داشتم ،چونکه در زمینه مبارزه با جرائم فعالیت داشتم ( کاراجرایی) همیشه یک پلیس ورزیده وسرحال بعنوان یک خادم کوچک در خدمت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران وملت شریف ایران بخصوص افراد مظلوم باشیم.

 در چه سالی پای به عرصه  ورزش گذاشتید واز چه زمانی نگاه تان به این ورزش حرفه ای شد،در طول این مدت چه افتخاراتی کسب نموده اید؟

بنده حقیر در حین خدمت علاقه زیادی به ورزش پیدا کردم  و در سال 1388 در مسابقات دو و میدانی، پرس سینه ، وزنه برداری ( پاور لیفتینگ ) و ورزش باستانی افتخاراتی بدست آورده ام وبعنوان یک خادم در خدمت جامعه پیشکسوت ومردم شهیدپرور ایران هستم.

دوران بازنشستگی را چگونه سپری می کنید؟

پس از افتخار بازنشستگی به  ورزشهای حرفه ای از قبیل دو و میدانی ، ورزش اندام ( بدنسازی ) شنا ،زورخانه ای وبه امورات  کشاورزی ومنزل مشغول می باشم.

 شما از بازنشستگان فعال و پویای ناجا هستید چه توصیه ای برای سایر بازنشسته ها در جهت استفاده بهینه از دوران بازنشستگی دارید؟

بنظربنده حقیر ورزش برای جامعه پیشکسوت زمینه ساز سلامت وشادابی است ،ورزش وحرکت موجب عقب انداختن دوران پیری می باشد و بازنشستگانی که ورزش می کنند از سلامتی و نشاط بیشتری برخوردار هستند و از لحاظ روحی ، روانی ،جسمی وحتی تاثیر در اخلاق نیک نقش بسزایی دارد.

بعضی از بازنشسته ها معتقدند این دوران دیگر زمان ورود به ورزش یا دیگر فعالیت های فرهنگی،اجتماعی ....نیست شما چه توصیه ای دارید؟

با نظر فوق مخالفم ، ورزش بایددر تمام عمر وسطوحی سنی و جسمانی بدن بطورمداوم انجام گیرد مگر در مواردی که علائم واضح یک عیب بخصوص در فردوجود داشته باشد طبق نظریه کمیسیون طبی کمیته ملی ورزش در خصوص فعالیتهای فرهنگی واجتماعی بابت فرد با توجه به تجربیات گذشته ،جهت پیشرفت جامعه لازم است کلیه افراد بازنشسته وارد عرصه میدان ورزش  شوند.