گفت و گو با پیشکسوت ورزشکار شمس الدین مولوی

ورزش از آن دست حوزه هایی هست که در مسیر حفظ سلامتی و ارتقاي روحیه همواره مورد تاکید بوده و هست. این موضوع باعث شد تا بسیاري از همکاران ما در کنار کار، ورزش را نیز به عنوان یک برنامه مهم زندگی مدنظر داشته باشند. پیشکسوت بازنشسته شمس الدین مولوی از این دست همکاران ماست که در کنار سالها فعالیت نظامی با ماموریت هاي سخت و طاقت فرسا، هرگز مسیر ورزش را رها نکرد و پس از دوران بازنشستگی نیز در همین مسیر زندگی خود را ادامه می دهد.

گفت و گویی با ایشان انجام دادیم که نظر شما را به آن جلب می کنیم:

در ابتدا مختصري از زندگی تان بگویید؟

بنام خدا: باسلام و عرض ادب و احترام، اینجانب سرهنگ بازنشسته سید شمس الدین مولوی از استان آذربایجان غربی شهرستان ارومیه متاهل دارای دو فرزند دختر و پسر هستم. دخترم دارای لیسانس میکروبیولوژی و فوق لیسانس روانشناسی بالینی و پسرم مهندسی معماری هستند که متاسفانه هردو بیکار و فاقد شغل مناسب برای امرار و معاش و تشکیل زندگی می باشند. خودم فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مدیریت بحران از دانشکده فرماندهی و ستاد (دافوس) و دارای مدرک مدیریت عالی دکترای DBAاز دانشگاه پیام نور هستم.

در چه سالی پاي به عرصه ورزش تکواندو گذاشتید و از چه زمانی نگاه تان به این ورزش حرفه اي شد؟

بنده از سال 1355 ورزش را بصورت آماتور شروع کردم ولی درسال 1357 ابتدا اقدام به ثبت نام در کلاس کونگ فو توای ایرانی نمودم که پس از ممنوعیت کامل آموزش آن درسال 1359 در کلاس کاراته و بوکس فعالیت و در همان سال باهمکاری تعدادی علاقمند و با حمایت مسئولین تربیت بدنی وقت اقدام به بنیان گذاری رشته ورزشی تکواندو که درآن زمان در استان ما وجود نداشت نمودیم.

در آن سالها علاوه بر کسب مقام قهرمانی مکرر استانی  توانستم اولین کمربند مشکی دان یک کشوری در استان لقب بگیرم.

در طول این مدت چه افتخاراتی کسب نموده اید؟

عرض شود که افتخارات ورزشی زیاد است فقط به اختصار می توان گفت تمرین و آموزش دادن هواداران علاقمند اعم از مردم عادی ،نظامی،انتظامی در طول این سالهااز اقدامات مهم حقیر بوده و عناوین زیادی کسب کردم ازجمله:

- مقام اول وزن چهارم استان ازسال 1359تا1370 کشوری

– مقام اولی وزن چهارم تکواندو ژاجا تا سال 1370

– کسب مقام اولی و دومی نیروهای مسلح 

- دعوت به اردوی تیم ملی در دهه 60تا70 دوبار

 – کسب مقام اولی ناجا

– کسب مقام اولی انتخابی پلیس های و دعوت به اردو جهت اعزام به مسابقات خارجی که متاسفانه در بهبوحه انتخابات دهه 80 لغو گردید.

- همچنین کسب 6 مدال طلا و نقره و برنز در سال 1400 در رشته ورزشی کونگ فو ی چینی (ووشو) لازم بذکر است که یک مدال طلا و یک نقره از این مسابقات مربوط به انتخابی تیم ملی جهت مسابقات مالزی می باشد.

 و در عرصه مربیگری نیز  کسب دو مدال جهانی توسط یکی از شاگردانم در کره جنوبی درسال 1397 رشته تکواندو

• کسب مدال استانی توسط هنرجویانم
• کسب مدال طلای اروپا و قهرمانی کشوری ترکیه توسط هنرجویان ترکیه ایم
• کسب چندین مدال طلا،نقره و برنز کشوری و لیگ کشوری توسط هنرجویان ایرای ام
• افتتاح باشگاه شخصی با نام باشگاه فرهنگی و ورزشی مولوی جهت آموزش علاقمندان ورزشی
• و در زمینه اخذ مدرک ورزشی کسب کمربند دان 8 و استاد بزرگی تکواندوی ایران ،مدرک داور ی و مدرس دفاع شخصی ،مربیگری بین المللی تکواندو،مربیگری آمادگی جسمانی ،ژیمناستیک و کیک بوکس – شال بند مشکی دان 6 بانشان ببر طلایی ،کمربند مشکی دان 6 کیک بوکنیگ کشوری و همچنین کمربند مشکی جودوی کشوری از جمله افتخارات حقیر در عرصه ورزش حرفه ای می باشد.

دوران بازنشستگی را چگونه سپري می کنید؟

بنده پس از بازنشستگی به تاسی از فرمایش مولای متقیان حضرت علی (ع) که می فرماید زکات علم در نشر آن است اقدام به تاسیس باشگاه ورزشی جهت آموزش جوانان، نوجوانان، نو نهلان و خردسالان نمودم و به تربیت و آموزش فرزندان علاقه مند شهر ارومیه دررشته ورزشی تکواندو نمودم. و ضمنا در سایر اوقات فراغت باتوجه به وضعیت کروناکه بعضا بلحاظ رعایت شیوه نامه های بهداشتی باشگاه تعطیل می شود به کشاورزی مشغول می گردم.

شما از بازنشستگان فعال و پویاي ناجا هستید، چه توصیه اي براي سایر بازنشسته ها در جهت استفاده بهینه از دوران بازنشستگی دارید؟

بایستی به عرض برسانم که ورزش موجب شور و نشاط بویژه از نوع همگانی آن دارد چرا که در این گونه اجتماعات می توان علاوه بر آرامش جسم و روح دوستان جدید پیدا نمود و از تجربیات هم دیگر در جهت گذراندن هرچه بهتر زندگی استفاده نمود. و نیز از بسیاری از فشارهای روحی ناشی از مشکلات اقتصادی و زندگی رهاشد البته همکاران بیشترشان به مزایای ورزش واقف هستند لذا بنده نمی توانم توصیه خاصی داشته باشم فقط می توان به کسانی که به جهت وجود مشکلات از ورزش غافلند همین قدر یادآوری کنم که پیری زود رس،خمودگی،کوتاه شدن قد،درد مفاصل،تپش قلب، فشارخون از معضلات عدم تحرک و ورزش می باشد در هرصورت عزیزان می توانند با تفکر و مطالعه راه خود را بیابند .

بعضی از بازنشسته ها معتقدند این دوران دیگر زمان ورود به ورزش یا دیگر فعالیتهاي فرهنگی،اجتماعی ... نیست شما چه توصیه اي دارید؟

من ضمن احترام به دیدگاههای و نظرات این عزیزان بایستی عرض کنم من کاملا با این دیدگاه مخالفم که می گویند دیگه از ما گذشته است. ورزش مال جوانان است نه ما. البته اعتقاد دارم که درست است دیگرزمان ورود به عرصه فعالیت های حرفه ای گذشته است ولی می توان به همان دلایل که در بالا ذکر کردم آغازی دوباره در زندگی داشت و ورزش را به صورت عمومی شروع کرد و از تنبل شدن عضلات و تحرک بدن جلوگیری نمود . ضمنا می توان ضمن آموختن علوم جدید براساس تحولات سریع جهانی تجربیات خودرا در عرصه فرهنگی،اجتماعی نیز بروز کرده و آنرا به جوانان و علاقه مندان انتقال داد و از دیدن موفقیت آنان در کشور پهناور اسلامی لذت برد.و با این حضور و یادگیری اعلام کرد من هستم،وجود دارم،تاثیرگذارم و هنوز می توان مفید واقع شوم و من بر این اساس و مصداق شعر: ما زنده بر آنیم که آرام نگیریم موجیم  که آسودگی ما عدم ماست. همواره در یادگیری و آموزش به علاقمندان هستم و نیز سعی دارم به همنوعان خود از جهت تحریک و ایجاد انگیزه به زندگی نشان دهم من سن یک عدد است و می توان در سن بالاتردر عرصه یادگیری ،رقابت و آمادگی جسمانی موفق بود.