ورزش از آن دست حوزههایی هست که در مسیر حفظ سلامتی و ارتقای روحیه همواره مورد تاکید بوده و هست. این موضوع باعث شد تا بسیاری از همکاران ما در کنار کار، ورزش را نیز به عنوان یک برنامه مهم زندگی مدنظر داشته باشند.
سرهنگ بازنشسته محمد صداقت از این دست همکاران ماست که در کنار سالها فعالیت نظامی با ماموریتهای سخت و طاقت فرسا، هرگز مسیر ورزش را رها نکرد و پس از دوران بازنشستگی نیز در همین مسیر زندگی خود را ادامه میدهد.
گفت و گویی با ایشان انجام دادیم که نظر شما را به آن جلب میکنیم.
در ابتدا مختصری از زندگی خودتان بگویید؟
اینجانب سرهنگ بازنشسته محمد صداقت در سال ۱۳۴۵در روستای بالاجوب بخش دینور از توابع صحنه کرمانشاه متولد شدم. در سال پس از پایان تحصیلات ابتدایی به دلیل نبود امکانات تحصیلی، به کرمانشاه آمدم .
در سال ۱۳۶۷ به استخدام کمیته انقلاب اسلامی در آمدم و در عقیدتی سیاسی فرماندهی انتظامی کرمانشاه مشغول به خدمت شدم. در سال ۱۳۹۸ نیز بازنشسته شده ام. دارای یک پسر و دو دختر هستم.
شما در کنار فعالیتهای کاری در حوزه ورزش نیر حضور داشته اید، بغرمایید چه شد که تصمیم گرفتید به سمت ورزش بروید؟
در سال ۱۳۶۲ به اتفاق تعدادی از همکلاسی هایم به ورزش کشتی علاقهمند شدم و پس از مدتی به سمت رشته دومیدانی علاقهمند شدم و کشتی را رها کردم و در مسابقات اموزشگاههای استان در رشتهی دوهای استقامت به صورت مکرر شرکت کردم و در حال حاضر هم ورزش دو را ادامه میدهم.
در طول این مدت چه افتخاراتی کسب نموده اید؟
در دوران دبیرستان در مسابقات اموزشگاههای استان در رشتهی دو استقامت ۵۰۰۰ متر، ۱۰۰۰۰ متر و دو امدادی ۴۰۰ متر مقام اول را کسب نموده ام و در سال ۶۸ در سطح استان و کشور مقامهای اول تا سوم را کسب نموده ام. در سال ۸۰ تا ۹۶ به کرات در مسابقات دو صحرا نوردی، دو نیمه ماراتون (۲۱ کیلومتر) و مسابقات امادگی جسمانی که در تهران، کردستان، زنجان و کرمانشاه برگزار گردید مقامهای اول و دوم برای ناجا و استان کسب نمودم. دوبار در مسابقات دو ماراتون شرکت کرده ام یکی در اهواز و دیگری در سال ۶۷ مشهد مقدس بود مقام چهارم را در بین دونده ماراتونی (۴۲ کیلومتر و ۱۹۵ متر) کسب نمودم.
دوران بازنشستگی را چگونه سپری میکنید؟
با توجه به وجود ویروس کرونا در دوسال گذشته که جهانگیر شد خیلی عرصه بر من و اکثر ورزشکاران تنگتر شد، ولی با رعایت کلیه جوانب در طول این مدت یکبار هم از تمرینات ورزشی غفلت نکردم و در استادیوم و پارکها به تمریناتم ادامه داده ام و غیر از ورزش سرگرمی دیگری ندارم.
شما از بازنشستگان فعال و پویای ناجا هستید، چه توصیه اییی برای سایر بازنشستگان در جهت استفاده بهینه از دوران بازنشستگی دارید؟
عدهی زیادی از بازنشستگان به علت مشکلات مالی، بیکاری و ازدواج فرزندان پس از بازنشستگی گوشه گیر، منزوی و زندگی روزمره خود را توام با استرس سپری میکنند که اینگونه موارد میتواند مرگهای خاموش از قبیل سرطان، سکتههای مغزی و قلبی بهمراه داشته باشد. با وجود مشکلات بالا تنها راه مبارزه فقط ورزش است با یک ساعت پیاده روی میتوان کل اعضای خانوادهی خود را با ورزش منظم سلامتی آنان را تضمین کرد.
بعضی از بازنشستگان معتقدند این دوران دیگر زمان ورود به ورزش یا دیگر فعالیتهای فرهنگی اجتماعی و ... نیست، چه توصیه ایی دارید؟
فعالیتهای فیزیکی و ورزش برای همهی افراد جامعه به ویژه بازنشستگان ضروری است و انجام این فعالیتها زمینه ساز سلامتی آنهاست. کسی که بگوید من پیر شده ام دیگر از من گذشته است این بزرگترین اشتباه زندگی اوست. زیرا علم ثابت کرده است که هرکسی در هر سنی که هست اگر روزی یک ساعت ورزش کند ۷ روز بر عمر او افزوده میشود. امام علی (ع) میفرمایند:پروردگارا اندام مرا بر خدمت گذاری ات نیرومند ساز و درونم را در تصمیم گیری قوی دار.