یادنامه «آیت خدمت و نهاد خدمت» با زندگی و احوالات سردار آیت گودرزی منتشر شد

مراسم رونمایی از یادنامه «آیت خدمت و نهاد خدمت» با تمرکز بر زندگین و احوالات سردار آیت گودرزی اثر کمال ناصری با حضور سردار شرفی جانشین معاون هماهنگ کننده فراجا، سردار مرادپور جانشین کانون بازنشستگان و جمعی از فرماندهان پیشکسوت انتظامی در محل سالن اجتماعات پژوهشگاه انتظامی ومطالعات اجتماعی برگزار شد.

در حاشیه این رویداد گفتگویی با نویسنده این یادنامه آقای محمدکمال ناصری انجام دادیم که از نظر می‌گذرانیم:

مقدمتا درباره شخصیت سردار آیت بگویید:

سردار آیت اولین فرمانده عملیات کمیته انقلاب اسلامی درسال 1357بود.ایشان به اتفاق جمعی از فعالان انقلاب و برخی از مجاهدان زندانی قبل ازانقلاب و چهره هایی ازنیروهای شاخص وفعال در کمیته استقبال حضرت امام شورای سر پرستی کمیته ها را با انتخاب مرحوم آیت الله مهدوی کنی که ازسوی امام به سرپرستی  کمیته ها منصوب شده بودند این نهاد مردمی را انتظام بخشیدند.درجریان انقلاب اسلامی و بازشدن درب پادگان ها و مراکز نظامی وانتظامی مقادیر زیادی اسلحه ومهمات به دست مردم و عوامل گروه های مختلف سیاسی با گرایش های اسلامی وغیر اسلامی افتاده بود و این امر اگر مورد کنترل قرارنمی گرفت امواجی ازهرج ومرج و اغتشاشات و ناامنی را سبب می شد.حضرت امام راحل (ره) درهمان ساعات اولیه سقوط رژیم پهلوی بیش ازهمه نگران امنیت جامعه و حفظ جان ومال مردم و اموال عمومی و دولتی بودند.این نگرانی سبب شد در اولین روزها با اشاره وتلاش آیت الله شهید مطهری که ریاست شورای انقلاب را برعهده داشت حکم سرپرستی کمیته های انقلاب اسلامی به نام روحانی شاخص ومجاهد و فقیه مورد اعتماد احترام همه روحانیین تهران و شهرستانها یعنی آیه الله مهدوی کنی صادر شد این اقدام درکنار اعلامیه هایی که ازسوی حضرت امام و سپس کمیته خطاب به اقشار مختلف مردم صادر می شد ، سبب شد مسئله امنیت به صورت منظمی تحت مسئولیت اولین نهاد انقلاب اسلامی یعنی کمیته ها قرارگیرد.سلاح ها دربهارستان محل مجلس شورای ملی سابق ودرشهرستان ها در مساجد جامع واصلی جمع آوری شد و همزمان باتاکید امام راحل اقدامات خودسرانه و خارج از کنترل کمیته ها ممنوع شد وازآنجا که مردم ایران دارای شعور والای انقلابی و اطاعت از فرامین حضرت امام درجایگاه ولی فقیه ورهبر کبیر انقلاب اسلامی بودند ، جلوی هرج ومرج گرفته شد.البته عوامل گروهک های مختلف مدعی با اهداف ازپیش تعیین شده برای خودشان ازاطاعت سرباز زدند تا بعد  ها از سلاح ومهمات مذکور برای اهدافشان استفاده کنند.

مرحوم آیت گودرزی که شخصیتی ساخته شده و شاگردی شایسته وتربیت یافته مکتب امام خمینی (ره) توسط آیت الله مهدوی کنی بود ازارکان تشکیل کمیته ها و سازماندهی این نهاد بود.البته دیگران هم بودند لیکن نقش مرحوم آیت نقش بارزی دراین امر بود.شخصیت مرحوم آیت ازدوران کودکی تا 22سالگی که انقلاب اسلامی به اوج رسید به وسیله آیه الله مهدوی کنی که  از روحانیان شاخص مبارز برای این  چنین روزهایی هم ازنظر تعالیم دینی و اصول وهم ازنظر سیاسی و هم ازنظر اخلاقی ساخته و پرداخته شده بود.مسجد جلیلی که پایگاه فعالیت های دینی وسیاسی آیه الله مهدوی کنی ازسال 1342تا 1357بود محل آمدو شد روحانیانی درسطح آیت الله مطهری ، شهید حجه الاسلام والمسلمین باهنر ، ومقام معظم رهبری و مبارزان موصوف به ملی مذهبی ازنهضت ملی ودانشگاهیان و مبارزانی نظیر شهید اندرزگو و دیگران بود و مشرب های مختلف سیاسی درآنجا خود را عرضه می کردند.لیکن جهت گیری اصلی مبارزات خط امام ونهضت امام خمینی بود.ازاین روی مرحوم آیت در میان این شرایط رشد سیاسی لازم را باهدایت فقیه مجاهد مرحوم مهدوی کنی کسب کرد.ازنظرشخصیت فردی درسایه کلاس های اخلاق ایشان مرحوم آیت به خودسازی پرداخت و مراتب تقوا وزهد را به اذعان همه دوستان وهمرزمانش به سرعت طی کرد.البته خانواده مذهبی ومومن واستعدادهای شخصی ایشان نیز زمینه ساز دریافت تربیت فاخر اسلامی وانقلابی گشت.

فکر تدوین یادنامه ایشان کی و چرا به ذهن دوستانشان آمد

اساسا شخصیت های یک انقلاب رابرای رسیدن به مبانی و اصول و ارزش های آن انقلاب باید شناخت.شناخت نهضت ها بدون شناخت شخصیت های اصلی وتربیت شدگان فاخر آن نهضت ها میسر نیست.ضمن آنکه مرحوم آیت یک شخصیت عادی نبود ، بلکه یک انسان متعالی بود که به اعتقاد بنده خداوند ایشان را به عنوان یک نعمت برای خدمت درحساسترین موضع نظام  جوان انقلابی وجمهوری اسلامی به جامعه عنایت کرده بود.ایشان ازقبل از انقلاب درمسیر نهضت امام خمینی  (ره) فعال بود جوانان را شناسایی وسازماندهی می کرد واعلامیه ها ونوارهای سخنرانی امام را توزیع می کردند.مدیریت برنامه های  فرهنگی مسجد جلیلی برعهده ایشان بود.ازافراد فعال درکمیته استقبال امام خمینی بود.درجریان راهپیمایی ها به دلیل قرارداشتن مسجدجلیلی در میانه راه  راه پیمایان بخشی از کنترل کننده و تامین کننده تصاویر امام و پلاکاردها و شعارها و امکانات صوتی بود و باسازماندهی جوانان شناخته شده ازقبل هم مراقب رفتار افرادگارد درقبال راهپیمایان بودند و هم مراقب عدم نفوذ جریانهای منحرف در صف راهپیمایان.درزمان تبعید آیت الله مهدوی کنی به بوکان نگذاشت صدای انقلاب امام راحل درمسجد خاموش شود و به  هر طریق ممکن پایگاه بودن مسجد جلیلی رابه عنوان یکی از پایگاههای اصلی استمرار نهضت امام خمینی حفظ کرد.او در عین جوانی مورد احترام واقبال همگان بود زیرا منش واخلاق او جاذبه معنوی ویژه ای داشت که جوانان وحتی افرادبزرگتر ازخود را به سوی وی جلب می کرد.مرحوم آیت مجاهدات خویش را با کمیته به صورت سازمان یافته تر دنبال کرد و به سرعت درمراتب بالا قرارگرفت وعملیات کمیته را دربحرانی ترین شرایط بردوش گرفت.درهنگامه مقابله عوامل گروهک ها نیز کمیته خسارات ناشی از ناهنجاری ها را به حداقل رساند و دربحران جنگ تحمیلی نیز کمیته به یاری مردم شتافت و نظم امور تامین سوخت وکالاهای اساسی را برعهده گرفت.کمیته درمراکز صنعتی و زیر ساخت های کشور از نفوذ و انحرافها جلو گیری کرد و باکمک اعضای انجمن های اسلامی وتشکل های انقلابی ازاین گونه سازماندهی کلان کشور و بازگشت به شرایط عادی درموازات اقدامات انقلابی را همراهی کرد تا جایی که مورد کینه دشمنان وگروهک ها قرارگرفته و  شهدایی رانیز تقدیم راه استمرار انقلاب و بازگشت نیروهای نظامی وانتظامی دیگر به مسیر تامین امنیت کشورنمود.مرحوم آیت باشروع جنگ شهرها با تعدادی  از یاران ومجاهدان همرزمش درکمیته با حکم آیت الله مهدوی کنی به خوزستان رفت ودر سخت ترین شرایط به کمک مردم شهرهای دزفول ، اندیمشک، بهبهان ، رامهرمز ومناطق دیگر شتافتند تادیگر اشک برچهره امام مهربان انقلاب ننشیند و دشمن هم ازجنگ شهرها به اهداف خود دست نیابد.

به شرح مفصلی که در کتاب آمده است ایشان یک خدمتگزار شاخص برای انقلاب  و مردم بود وهمه جوانی وعمر خودرا دراین راه گذاشت و از ناملایمات خدمتی هم کاسه صبرش لبریز نشد و مشفقانه درمقام خدمت وبه دور از درخواست پست وسمت و سهم خواهی ازسفره انقلاب راه خدمت پیش گرفت  و به راستی یک نشانه و یک آیت شد.کسی که می باید مورد قدرشناسی وسپاس قرار می گرفت وبه عنوان یک  الگوی مدیر  جهادی و انقلابی و سردار راستین عرصه های مختلف به نسل جوان عرضه می شد.ازاین روی بود که دوستان واقف بر این سجایای شخصیتی خودرا به او بدهکار احساس می کردند و می باید یادش به هر روش ممکن زنده می شد و به ثبت می رسید.البته کتابی که بنده افتخار تدوین وتحلیل شخصیت ایشان را داشتم به دلایل محدودیت های فراوان باید اندکی از خروارها به حساب آید.

چرا پژوهشگاه علوم انتظامی بانی این کار شد؟

ایشان مدتی رئیس مرکز مطالعات وتحقیقات انتظامی واجتماعی ناجا بودند.ایشان عمیقا معتقد به پژوهش و کارعلمی وفرهنگی برای انتظامی کشور بودند و از این روی از سابقون پژوهشگاه به حساب می آیند.این دینی بود برگردن پژوهشگاه که می باید درحد ممکن ومقدورات ادا می شد.پژوهشگاه باتوجه به سوابق ایشان درآن سازمان و داشتن تجارب کار تحقیقاتی و پژوهشی برای انجام این مسئولیت برگزیده شده و بنده حقیر نیز برای انجام این امر پیشنهاد شدم زیرا قبلا هم برای برخی ازچهره های شاخص و الگو صفت فراجا کا رکرده بودم.البته راهنمایی های ناظران محترم که همگی ازچهره های علمی و دوستان وهمکاران نزدیک سردار آیت بودند یعنی سردار دکتر قصری ، سردار دکتر نجفی علمی و سردارمهندس نادی این امکان را ایجاد کرد که یادنامه جمع شود.ولی همگی تصدیق می کنیم که هرکاری می  تواند بهتر ازآنچه شده است می شد و شخصیت نگاری درباره کسی که به خا طر خلوص عمل خودرا واقداماتش را رسانه ای نمی کرد - و جنس کار نیز در مقاطعی  انتظامی وامنیتی  بود و دست ما درمطالعات کتابخانه ای ومیدانی هم بازنبود – کار سختی بود معذالک تلاش شد درهمین مجموعه نیز شرایط حساس وسخت کار انتظامی و مسئولیت  های ایشان و شخصیت بزرگ و سابقه مجاهدات آن عزیز و شناخت سازمانی که درسخت ترین شرایط کشور بهترین خدمات را عرضه کرده بود تبیین شود.ضمن آنکه یادنامه نویسی یک کار درفرمت کارهای پژوهشی وپایان نامه نویسی نیست و قصدمان هم  این نبودکه رمان بنویسیم زیرا مسائل بسیار  جدی تر ازآن بودند که به وادی کلمات داستانی وقصه نویسی وارد شوند. درهرصورت امیدوارم کمبود ها به حساب بنده گذاشته شود و عذر نویسنده مقبول اصحاب صاحب نظر افتد.

شما بخشی درکتاب را به کمیته پرداخته اید.فلسفه این توجه  خاص به نهاد کمیته چه بود؟

کمیته نهادی بود که درشرایط خاص بدون وجود تجربه قبلی درکشور ما و متشکل از مردم شکل گرفته بود.سازمان دادن یک نهاد اینچنینی کاربسیار سختی بود.این سازمان دهی عمدتا توسط دکتر آیت انجام گرفت.مدعیان علیه کمیته متعددبودند ، سازمان های دیگر انتظامی ازقبل هم بودند وهم نبودند! فرهنگ سازمانی درشهربانی و ژاندارمری با فرهنگ کمیته متفاوت بود.آموزشهای آنها نیز بایکدیگر فرق می کرد.باورها وجهان بینی ها هم یکسان نبود وبرخورد با جرائم نیز درهریک ازسه سازمان انتظامی آن زمان شیوه خاص خودش را داشت.توطئه ها نسبت به انقلاب ورفتارهای ضد انقلابی با آنچه که درشهربانی سابق و ژاندارمری تعریف شده بود یکسان نبودند.سازمان های قبلی انتظامی می باید ازنظر فرماندهی و نمودار و منابع انسانی متحول می شدند.کمیته نمی توانست نباشد و دست دشمنان انقلاب درداخل و استان های مرزی برای ضربه زدن به انقلاب ودستاوردهای آن بازباشد.مدیریت درچنین نهادی که خود نیز درداخل مسائل مختلف ازجمله آموزش منابع انسانی، گزینش ، بودجه ومنابع و سلسله مراتب فرماندهی داشت کار بسیار سختی بود ولی این نهاد باهمت 13ساله امثال مرحوم دکتر آیت ماند و امنیت را درکنار دیگر نیروهای انتظامی باتفاهم و هم اندیشی برقرارکرد و درمواقع وموارد حساس نظیر غائله های سیاهکل و آمل وتبریز و کردستان و سیستان وبلوچستان و داستان خلق عرب دراستانهای جنوب غربی ودیگر شهرهای حساس مشرف به تنگه هرمز و تروریسم درسال های 59 و 60 وارد شد ، شهید داد و خدمت کرد تا مردم درامنیت باشند و نهادهای حکومتی یکی بعد ازدیگری شکل بگیرند.انتخابات های اساسی نظام درسالهای اول درشرایط امن برگزارشد.گرچه شهربانی وژاندارمری هم حضور و مراقبت داشتند لیکن کمیته درخط اول وبه طور شاخص ایفای نقش کرد.این ها دردورانی انجام می شد که مرحوم آیت درجایگاه فرماندهی و دوستانش درکنار او چشم از انقلاب به عنوان یک امانت سنگین ومسئولیت بزرگ برنمی داشتند وشب وروز خود را وقف خدمت به امنیت جامعه وتعالی مسیریک نهضت درجاده تکامل و تثبیت کرده بودند.شناخت شخصیت های یک نهاد بدون شناخت ماهیت و کارنامه آن نهاد میسرنیست.اگر بخواهیم کمیته را بشناسیم واگر بخواهیم فرماندهانش را بشناسیم باید یک نگاه دوسویه داشته باشیم و علت طرح کمیته دراین یادنامه تکمیل شخصیت شناسی مرحوم دکتر آیت بود.البته بسیار فشرده و شتابان از مسائل گذشتیم زیرا محدودیت صفحات وزمان کار و دردسترس نبودن برخی ازمنابع تحقیق به ما اجازه تفصیل نمی داد.

حالا چه انتظاری از سازمان دارید؟

انتظار اینست که شخصیت شناسی والگو شناسی بخشی از دروس دانشگاه علوم انتظامی قرار گیرد و دانشجویان به صورت موسع آنگونه که باید بود را بدانند و فراگیرند زیرا بیم آن می رود که کتابها و یادنامه ها بایک تورق سطحی درکنار کتابهای دیگر درقفسه های اتاق ها قرارگیرد یادرکتابخانه ها دلتنگ مراجعان وخوانندگان شوند.ما درکنار آموزش منابع انسانی نیازمند پرورش آنان هستیم و پرورش یعنی اینکه الگوها را بشناسیم وبشناسانیم و درکلاسها با ایجادفضای بحث وتبادل نظر مباحث تربیتی نیروی انسانی را پخته ترکنیم.

متشکریم ازوقتی که دراختیار گذاشتید و باحوصله به سوالات ما پاسخ دادید

بنده هم ازشما متشکرم و سلام واحترام خود را به پیشکسوتان فراجا وهمه نیروهایی که دررده های مختلف عمر خویش را درراه نظم وانتظام وامنیت جامعه مصروف داشته اند تقدیم می دارم به موهای سپیدشان وچروک های صورتشان تعظیم می کنم و ازاینکه خداوند افتخار روایت داستان های آنان را به بنده داد شکرگزارم.گرچه آنچه گفته شده ودرآینده گفته شود قطره ای ازدریاهای بزرگ خدمات و ایثارهای این عزیزان است.